Άννας Αγγελοπούλου Ιστολόγιο Χάριν Λόγου και Τέχνης, Χάριν Φίλων

"O άνθρωπος πρέπει κάθε μέρα ν᾽ακούει ένα γλυκό τραγούδι, να διαβάζει ένα ωραίο ποίημα, να βλέπει μια ωραία εικόνα και, αν είναι δυνατόν, να διατυπώνει μερικές ιδέες. Αλλιώτικα χάνει το αίσθημα του καλού και την τάση προς αυτό...". Γκαίτε.
Το βρήκα γραμμένο σ᾽ένα ξεχασμένο λεύκωμα της μητέρας μου. Στα τέλη της δεκαετίας του 1950 τέτοια αποφθέγματα σημείωναν οι μικρές μαθήτριες...
Γιατί θέλω ένα ιστολόγιο; Γιατί η ανάγκη μιας τέτοιου είδους επικοινωνίας;
Θα πω μόνο ότι στην αρχή σκέφτηκα να είναι ένα ιστολόγιο που να απευθύνεται στους συναδέλφους μου, δηλαδή μόνο σε φιλολόγους... "Χάριν φίλων" του λόγου, δηλαδή. Στη συνέχεια σκέφτηκα να είναι και "χάριν φίλων" της τέχνης. Τελικά, όμως, αποφάσισα να απευθύνεται και σε πολλούς άλλους: στους πρώην και επόμενους μαθητές μου, σε όσους αγαπούν να ονειρεύονται, σε όσους πιστεύουν ακόμα στο όραμα της παιδείας, σε όσους επέλεξαν να είναι εκπαιδευτικοί από αγάπη, σε όσους αγαπούν να ταξιδεύουν, και κυρίως σε όσους αγαπούν την ανάγνωση ή μάλλον τις αναγνώσεις...σε όσους παντού και πάντα θα διαβάζουν...θα διαβάζουν κείμενα στα βιβλία, κείμενα στις εικόνες, κείμενα στα πρόσωπα των ανθρώπων... Άλλωστε, η ανάγνωση είναι ταξίδι, όχι ένα αλλά πολλά ταξίδια...
Τελικά, το ιστολόγιο αυτό απευθύνεται στα αγαπημένα πρόσωπα της ζωής μας... Απευθύνεται ακόμα σε φίλους, γνωστούς και άγνωστους, σε πρόσωπα που συνάντησα, συναντώ καθημερινά, θα συναντήσω στο μέλλον ή που δε θα συναντήσω ποτέ.
Καλά ταξίδια, λοιπόν, με βιβλία, εικόνες, μουσικές και κυρίως με όνειρα!


Σάββατο 11 Ιουνίου 2011

Ακόμα κάτι από τα "Ταξίδια και άλλα ταξίδια" του Αντόνιο Ταμπούκι

Διαβάζω από το εισαγωγικό σημείωμα του βιβλίου Antonio Tabucchi, Ταξίδια και άλλα ταξίδια, εκδ. Άγρα, Αθήνα 2010, σ.10

"...Ο Κωνσταντίνος Καβάφης το είπε σε ένα εξαιρετικό ποίημα, την Ιθάκη: το ταξίδι έχει έννοια μόνο όσον αφορά τον εαυτό του, το ότι είναι ταξίδι. Κι αυτό αποτελεί ένα μεγάλο δίδαγμα, αν φανούμε ικανοί να το κατανοήσουμε: είναι όπως η ύπαρξή μας, της οποίας η βασική σημασία είναι ότι τη ζήσαμε.
       Ξαναδιαβάζω αυτά τα ταξίδια που κατά κάποιον τρόπο είναι οι ταυτότητες του Ταξιδιού που έκανα ως σήμερα. Μερικά μου προκαλούν ευθυμία, άλλα νοσταλγία, άλλα πίκρα. Πολλά κουβαλάνε ωραίες αναμνήσεις: υπήρξαν (συνεχίζουν να είναι στη μνήμη) πολύ ωραία ταξίδια. Ίσως όμως τα καλύτερα ταξίδια να λείπουν. Είναι εκείνα που δεν έκανα ποτέ, εκείνα που δεν θα μπορέσω ποτέ να κάνω. Παραμένουν άγραφα, ή κλεισμένα στη μυστική τους αλφάβητο, κάτω από τα βλέφαρα, τη νύχτα. Ύστερα έρχεται ο ύπνος, και τότε σαλπάρω".


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου