Άννας Αγγελοπούλου Ιστολόγιο Χάριν Λόγου και Τέχνης, Χάριν Φίλων

"O άνθρωπος πρέπει κάθε μέρα ν᾽ακούει ένα γλυκό τραγούδι, να διαβάζει ένα ωραίο ποίημα, να βλέπει μια ωραία εικόνα και, αν είναι δυνατόν, να διατυπώνει μερικές ιδέες. Αλλιώτικα χάνει το αίσθημα του καλού και την τάση προς αυτό...". Γκαίτε.
Το βρήκα γραμμένο σ᾽ένα ξεχασμένο λεύκωμα της μητέρας μου. Στα τέλη της δεκαετίας του 1950 τέτοια αποφθέγματα σημείωναν οι μικρές μαθήτριες...
Γιατί θέλω ένα ιστολόγιο; Γιατί η ανάγκη μιας τέτοιου είδους επικοινωνίας;
Θα πω μόνο ότι στην αρχή σκέφτηκα να είναι ένα ιστολόγιο που να απευθύνεται στους συναδέλφους μου, δηλαδή μόνο σε φιλολόγους... "Χάριν φίλων" του λόγου, δηλαδή. Στη συνέχεια σκέφτηκα να είναι και "χάριν φίλων" της τέχνης. Τελικά, όμως, αποφάσισα να απευθύνεται και σε πολλούς άλλους: στους πρώην και επόμενους μαθητές μου, σε όσους αγαπούν να ονειρεύονται, σε όσους πιστεύουν ακόμα στο όραμα της παιδείας, σε όσους επέλεξαν να είναι εκπαιδευτικοί από αγάπη, σε όσους αγαπούν να ταξιδεύουν, και κυρίως σε όσους αγαπούν την ανάγνωση ή μάλλον τις αναγνώσεις...σε όσους παντού και πάντα θα διαβάζουν...θα διαβάζουν κείμενα στα βιβλία, κείμενα στις εικόνες, κείμενα στα πρόσωπα των ανθρώπων... Άλλωστε, η ανάγνωση είναι ταξίδι, όχι ένα αλλά πολλά ταξίδια...
Τελικά, το ιστολόγιο αυτό απευθύνεται στα αγαπημένα πρόσωπα της ζωής μας... Απευθύνεται ακόμα σε φίλους, γνωστούς και άγνωστους, σε πρόσωπα που συνάντησα, συναντώ καθημερινά, θα συναντήσω στο μέλλον ή που δε θα συναντήσω ποτέ.
Καλά ταξίδια, λοιπόν, με βιβλία, εικόνες, μουσικές και κυρίως με όνειρα!


Τρίτη 9 Αυγούστου 2011

Ο Λευκός Πύργος της Θεσσαλονίκης στις αρχές του 20ού αιώνα: καρτ ποστάλ από την παλιά Θεσσαλονίκη

Ο Λευκός Πύργος της Θεσσαλονίκης στις αρχές του 20ού αιώνα

Εάν είχατε ταξιδέψει στη Θεσσαλονίκη  στις αρχές του 20ού αιώνα που τότε ακόμα ανήκε στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, πιθανόν να στέλνατε ένα "Souvenir de Salonique" ("Ενθύμιο από τη Θεσσαλονίκη"), δηλαδή μια καρτ ποστάλ με το κατεξοχήν μνημείο-σύμβολο της πόλης: το Λευκό Πύργο.
Ο Λευκός Πύργος ήταν ένα οχυρωματικό οικοδόμημα του 15ου αιώνα που αργότερα λειτούργησε ως Πύργος των Γενιτσάρων και στη συνέχεια ως φυλακή.
Στις εικόνες διακρίνεται το οκταγωνικό περιτοίχισμα με τρεις οκταγωνικούς πυργίσκους που τότε περιέβαλε το Λευκό Πύργο.








Στο προαύλειο χώρο του Λευκού Πύργου υπήρχε και ένας διώροφος πυργίσκος που ήταν τζαμί χωρίς μιναρέ.

Αυτή την όψη της Θεσσαλονίκης θα αντίκρυζε ο ταξιδιώτης, εάν έφθανε στην πόλη με πλοίο. Στο βάθος δεξιά ο Λευκός Πύργος με το περιτοίχισμά του. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου