Άννας Αγγελοπούλου Ιστολόγιο Χάριν Λόγου και Τέχνης, Χάριν Φίλων

"O άνθρωπος πρέπει κάθε μέρα ν᾽ακούει ένα γλυκό τραγούδι, να διαβάζει ένα ωραίο ποίημα, να βλέπει μια ωραία εικόνα και, αν είναι δυνατόν, να διατυπώνει μερικές ιδέες. Αλλιώτικα χάνει το αίσθημα του καλού και την τάση προς αυτό...". Γκαίτε.
Το βρήκα γραμμένο σ᾽ένα ξεχασμένο λεύκωμα της μητέρας μου. Στα τέλη της δεκαετίας του 1950 τέτοια αποφθέγματα σημείωναν οι μικρές μαθήτριες...
Γιατί θέλω ένα ιστολόγιο; Γιατί η ανάγκη μιας τέτοιου είδους επικοινωνίας;
Θα πω μόνο ότι στην αρχή σκέφτηκα να είναι ένα ιστολόγιο που να απευθύνεται στους συναδέλφους μου, δηλαδή μόνο σε φιλολόγους... "Χάριν φίλων" του λόγου, δηλαδή. Στη συνέχεια σκέφτηκα να είναι και "χάριν φίλων" της τέχνης. Τελικά, όμως, αποφάσισα να απευθύνεται και σε πολλούς άλλους: στους πρώην και επόμενους μαθητές μου, σε όσους αγαπούν να ονειρεύονται, σε όσους πιστεύουν ακόμα στο όραμα της παιδείας, σε όσους επέλεξαν να είναι εκπαιδευτικοί από αγάπη, σε όσους αγαπούν να ταξιδεύουν, και κυρίως σε όσους αγαπούν την ανάγνωση ή μάλλον τις αναγνώσεις...σε όσους παντού και πάντα θα διαβάζουν...θα διαβάζουν κείμενα στα βιβλία, κείμενα στις εικόνες, κείμενα στα πρόσωπα των ανθρώπων... Άλλωστε, η ανάγνωση είναι ταξίδι, όχι ένα αλλά πολλά ταξίδια...
Τελικά, το ιστολόγιο αυτό απευθύνεται στα αγαπημένα πρόσωπα της ζωής μας... Απευθύνεται ακόμα σε φίλους, γνωστούς και άγνωστους, σε πρόσωπα που συνάντησα, συναντώ καθημερινά, θα συναντήσω στο μέλλον ή που δε θα συναντήσω ποτέ.
Καλά ταξίδια, λοιπόν, με βιβλία, εικόνες, μουσικές και κυρίως με όνειρα!


Κυριακή 28 Αυγούστου 2011

C.D. Friedrich (Κ. Ντ. Φρίντριχ), Ατενίζοντας τη σελήνη

  Το φεγγάρι στη ζωγραφική: Οι μορφές "δίχως πρόσωπα" του Φρίντριχ υπό το σεληνόφως

   Τα αχνά φωτισμένα από τη σελήνη νυχτερινά φυσικά τοπία γοήτευαν τον  Κάσπαρ Ντάβιντ Φρίντριχ. Συχνά απεικονίζει ανθρώπινες φιγούρες να έχουν στραμμένη την πλάτη στο θεατή και να κοιτάζουν μαγεμένοι απόκοσμα φυσικά τοπία που αρκετές φορές λούζονται από το χλωμό σεληνόφως. Τα σεληνόφωτα τοπία είναι από τα αγαπημένα θέματα του γνήσιου ρομαντισμού. Οι ανθρώπινες μορφές δίνουν την εντύπωση ότι νιώθουν ως αναπόσπαστο σημείο της φύσης, ότι βρίσκονται σε ενότητα με τη φύση. 
  Ένας από τους πίνακες του Φρίντριχ, που θεωρείται από τα αριστουργήματά του, απεικονίζει δύο άνδρες να ατενίζουν τη σελήνη, το φως της οποίας φωτίζει αχνά το τοπίο, μεταδίδοντας στο θεατή την αίσθηση απόλυτης γαλήνης και αρμονίας.

Κ. Ντ. Φρίντριχ, Ατενίζοντας τη σελήνη. 1819. Πινακοθήκη της Δρέσδης(Gemäldegalerie, Dresden)
.
  Φαίνεται ότι οι δύο άντρες, που ατενίζουν τη σελήνη, συνδέονται με οικεία σχέση, αφού ο νεότερος γέρνει με τρυφερότητα στον ώμο του μεγαλύτερου. Οι άνδρες είναι ντυμένοι με την παραδοσιακή γερμανική ενδυμασία, που συνήθιζαν να φορούν οι ριζοσπάστες-φιλελεύθεροι φοιτητές στην εποχή των Ναπολεόντιων Πολέμων. Ελείνη την εποχή τα εθνικά ενδύματα ήταν απαγορευμένα λόγω της συσχέτισής τους με τους φιλελεύθερους πατριώτες που τα φορούσαν ως αντίδραση εναντίον του αυστηρά συντηρητικού καθεστώτος. Ο Φρίντριχ, ως Γερμανός πατριώτης, ζωγράφιζε τις μορφές του ντυμένες με τέτοιου είδους ενδυμασία ως το τέλος της ζωής του.

  Ο Φρίντριχ ζωγράφισε το ίδιο θέμα σε διάφορες παραλλαγές.

Κ. Ντ. Φρίντριχ, Δύο άντρες ατενίζοντας τη σελήνη. 1825. Στο Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης. Νέα Υόρκη (Metropolitan Museum of Art. New York).

   Στον παρακάτω πίνακα ο Φρίντριχ αντικατέστηκε τη μια ανδρική μορφή με γυναικεία. Λέγεται ότι απεικονίζεται ο ίδιος ο ζωγράφος με τη γυναίκα του Καρολίνε.
 Κ. Ντ. Φρίντριχ, Ένας άντρας και μια γυναίκα ατενίζουν τη σελήνη. 1830-1835. Παλιά Εθνική Πινακοθήκη. Βερολίνο (Alte Nationalgalerie-Berlin).

   Ένα ακόμα αριστούργημα του Φρίντριχ. Δύο γυναίκες ελαφρά αγκαλιασμένες και ένας άνδρας σε μικρή απόσταση, καθισμένοι σε βράχο στην παραλία,  ατενίζουν την ανατολή της σελήνης πάνω από τη θάλασσα. Και οι τρεις μορφές έχουν γυρισμένη την πλάτη τους στους θεατές και είναι ντυμένες με παραδοσιακά γερμανικά εθνικά ενδύματα. 
Κ. Ντ. Φρίντριχ, Ανατολή της σελήνης πάνω από τη θάλασσα. 1822. Παλιά Εθνική Πινακοθήκη. Βερολίνο (Alte Nationalgalerie-Berlin).
Τα σύννεφα χωρίζουν για να αποκαλύψουν το φως της σελήνης στο κέντρο του πίνακα, που φωτίζει με ασημένειες ανταύγειες τη Βαλτική θάλασσα όπου διαγράφονται ιστιοφόρα να σαλπάρουν πέρα μακριά. Για τους βαθύτατα θρησκευόμενους ρομαντικούς, όπως ο Φρίντριχ, το καράβι συμβολίζει το ταξίδι του ανθρώπου από την επίγεια ζωή στην ουράνια.

Βλ. Artbook, Friedrich, Electa, εκδ. Ημερησία, Αθήνα 2006, σ. 80-81, 96-97.



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου