Άννας Αγγελοπούλου Ιστολόγιο Χάριν Λόγου και Τέχνης, Χάριν Φίλων

"O άνθρωπος πρέπει κάθε μέρα ν᾽ακούει ένα γλυκό τραγούδι, να διαβάζει ένα ωραίο ποίημα, να βλέπει μια ωραία εικόνα και, αν είναι δυνατόν, να διατυπώνει μερικές ιδέες. Αλλιώτικα χάνει το αίσθημα του καλού και την τάση προς αυτό...". Γκαίτε.
Το βρήκα γραμμένο σ᾽ένα ξεχασμένο λεύκωμα της μητέρας μου. Στα τέλη της δεκαετίας του 1950 τέτοια αποφθέγματα σημείωναν οι μικρές μαθήτριες...
Γιατί θέλω ένα ιστολόγιο; Γιατί η ανάγκη μιας τέτοιου είδους επικοινωνίας;
Θα πω μόνο ότι στην αρχή σκέφτηκα να είναι ένα ιστολόγιο που να απευθύνεται στους συναδέλφους μου, δηλαδή μόνο σε φιλολόγους... "Χάριν φίλων" του λόγου, δηλαδή. Στη συνέχεια σκέφτηκα να είναι και "χάριν φίλων" της τέχνης. Τελικά, όμως, αποφάσισα να απευθύνεται και σε πολλούς άλλους: στους πρώην και επόμενους μαθητές μου, σε όσους αγαπούν να ονειρεύονται, σε όσους πιστεύουν ακόμα στο όραμα της παιδείας, σε όσους επέλεξαν να είναι εκπαιδευτικοί από αγάπη, σε όσους αγαπούν να ταξιδεύουν, και κυρίως σε όσους αγαπούν την ανάγνωση ή μάλλον τις αναγνώσεις...σε όσους παντού και πάντα θα διαβάζουν...θα διαβάζουν κείμενα στα βιβλία, κείμενα στις εικόνες, κείμενα στα πρόσωπα των ανθρώπων... Άλλωστε, η ανάγνωση είναι ταξίδι, όχι ένα αλλά πολλά ταξίδια...
Τελικά, το ιστολόγιο αυτό απευθύνεται στα αγαπημένα πρόσωπα της ζωής μας... Απευθύνεται ακόμα σε φίλους, γνωστούς και άγνωστους, σε πρόσωπα που συνάντησα, συναντώ καθημερινά, θα συναντήσω στο μέλλον ή που δε θα συναντήσω ποτέ.
Καλά ταξίδια, λοιπόν, με βιβλία, εικόνες, μουσικές και κυρίως με όνειρα!


Δευτέρα 1 Ιανουαρίου 2018

Η Ελπίδα της Έμιλυ Ντίκινσον

H Ελπίδα στην ποίηση και τη ζωγραφική

   Ας υποδεχθούμε τη Νέα Χρονιά με Ελπίδα...με το ποίημα της Αμερικανίδας ποιήτριας, Έμιλυ Ντίκινσον και πίνακες ζωγραφικής με θέμα την Ελπίδα.

Edward Burne Jones, Ελπίδα. 1896. Μουσείο Καλών Τεχνών. Βοστόνη.
Η “Ελπίδα” είναι αυτό με τα φτερά –
Που μέσα στην ψυχή κουρνιάζει –
Και μελωδία δίχως λέξεις τραγουδά –
Και που ποτέ – στιγμή – δεν ησυχάζει

Γλυκά – στη Θύελλα – ολόγλυκα ηχεί –
Ανάθεμα στην καταιγίδα που θα κάνει –
Να πάψει το Πουλάκι που ζεστή
Κρατά κάθε καρδιά που ᾽χει αποκάμει –

Στη γη του πάγου τ᾽άκουγα για ώρα –
Και σε νερά ανοίκεια μακρυσμένα –
Μ᾽ακόμα και στης ´Ενδειας τη χώρα,
Ούτ᾽ένα ψίχουλο δεν ζήτησε – από μένα.

Έμιλυ Ντίκινσον, Ποιήματα. Μετάφραση Μαρία Δαμόλη, Εκδόσεις "Γιαλός", Aθήνα 2011, σ. 21.


George Frederic Watts και βοηθοί, Ελπίδα. 1886. Πινακοθήκη Τέιτ Βρετανική. Λονδίνο.
Για τον αλληγορικό αυτόν πίνακα, βλ. https://annagelopoulou.blogspot.gr/2015/01/george-frederic-watts.html

Βικτωριανή Πρωτοχρονιάτικη κάρτα με την ευχή "Μακάρι το φωτεινό ουράνιο τόξο της ελπίδας να ομορφύνει τον Χρόνο". Γύρω στα 1877. Βιβλιοθήκη του Μπίρμιγχαμ.

http://www.mfa.org/collections/object/hope-32751
http://www.tate.org.uk/art/artworks/watts-hope-n01640
http://www.libraryofbirmingham.com/gallerynewyearcards

2 σχόλια:

  1. Τέλεια όλα: Ντίκινσον και πίνακες.

    Η ελπίδα είναι εύθραυστο πράγμα, το ίδιο εύθραυστο όσο ένα λουλούδι.

    Η ευθραυστότητα της την κάνει εύκολο στόχο χλευασμού από ανθρώπους που βλέπουν τη ζωή σαν μια σκοτεινή και δύσκολη δοκιμασία, ανθρώπους που θυμώνουν όταν κάτι στο οποίο δεν μπορούν οι ίδιοι να πιστέψουν δίνει παρηγοριά σε άλλους.

    Προτιμούν να συνθλίψουν το λουλούδι με το πόδι τους, σάμπως για να πουν:

    «Δείτε πόσο αδύναμο είναι αυτό το πράγμα, δείτε πόσο εύκολα καταστρέφεται».

    Κι όμως, στην πραγματικότητα, η ελπίδα είναι ένα από τα δυνατότερα πράγματα στο σύμπαν.

    Αυτοκρατορίες καταρρέουν, πολιτισμοί αφανίζονται, αλλά η ελπίδα πάντα επιστρέφει, ξεπηδάει από τις στάχτες, βλασταίνει από σπόρους που είναι αόρατοι και ακατάβλητοι.

    MICHEL FABER,ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΩΝ ΠΑΡΑΞΕΝΩΝ ΝΕΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ, μετ: Χριστιάνα Σακελλαροπούλου

    Καλή χρονιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλή Χρονιά! Με υγεία και αγάπη! Πολύ ωραίο το κείμενο για την ελπίδα. Σ᾽ευχαριστώ θερμά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή